ആയിരം സുഹൃത്തുക്കളുണ്ടായിരുന്ന എന്റെ ഓര്‍ക്കുട്ട് പ്രൊഫൈല്‍ ഒരു ദിവസം ഞാന് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു. പത്രപ്രവര്‍ത്തകര്‍, വിവിധ ടിവി ചാനലുകളിലുള്ളവര്‍, കവികള്‍, കലാ-സാഹിത്യ -സാംസ്കാരികാദി മേഖലകളിലെ പ്രശസ്തര്‍, രാഷ്ട്രീയക്കാര്‍,വിദ്ധ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ തുടങ്ങി നിരവധി പേരുള്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ഒരപൂര്‍വ്വ സൌഹൃദവലയമായിരുന്നു അത്.അങ്ങിനെയൊന്ന് സ്വരൂപിച്ചെടുക്കുക അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ചുരുക്കം ചിലരുമായേ സ്ക്രാപ്പ് എഴുതുന്നതിലൂടെ നിരന്തരബന്ധം പുലര്‍ത്താന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ. ഒരിക്കല്‍ അറ്റുപോയാല്‍ പിന്നെ ഈ ഓര്‍ക്കുട്ട് ബന്ധം വിളക്കിച്ചേര്‍ക്കാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ഏറ്റവും ആക്റ്റീവായ ഓര്‍ക്കുട്ടര്‍ ഞാനാണെന്ന് പലരും എന്നെ പ്രശംസിച്ചിരുന്നു. ഓര്‍ക്കുട്ടിലെത്തുന്ന ഏത് മലയാളിക്കും എന്നെ പരിചയമായിരുന്നു. അതിന് കാരണം ഓര്‍ക്കുട്ടിനെ പറ്റി 18.12.2006 ലെ മാതൃഭൂമി വാരാന്തപ്പതിപ്പില്‍ ശരത് കൃഷ്ണ എഴുതിയ ഒരു ലേഖനമായിരുന്നു. ലേഖനം തുടങ്ങുന്നത് ഇങ്ങനെ: “കേരളത്തിന്റെ സൈബര്‍ കൌതുകം ഇപ്പോള്‍ ഒരു കൂട്ടില്‍ ചേക്കേറിയിരിക്കുകയാണ്. ഓര്‍ക്കുട്ട്- പ്രണയികള്‍ക്ക് സ്വപ്നക്കൂട്, സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക് കളിക്കൂട്, വേറിട്ട് നടക്കുന്നവര്‍ക്ക് ചര്‍ച്ചയുടെ ചട്ടക്കൂട്.” ശരത് തുടരുന്നു, “........ പിന്നെ അഞ്ചരക്കണ്ടിക്കാരന്‍ സുകുമാരന്‍ ചേട്ടനെ മുതല്‍ ഓര്‍ക്കുടിന്റെ പിതാവ് ഓര്‍ക്കുട് ബുയുക്കോക്ടനെ വരെ സുഹൃത്താക്കാം. സൌഹൃദത്തിന്റെ ഇനിയും കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ലാത ഭൂഖണ്ഡങ്ങള്‍ തേടുന്ന നാവികനാകാം. സ്വന്തം സുഹൃത്തില്‍ നിന്ന് അയാളുടെ സുഹൃത്തിലേക്ക്,അവിടെ നിന്ന് മററ് ഒരാളിലേക്ക്....ക്ലിക്ക്...ക്ലിക്ക്... എന്ന താളത്തിലുള്ള ചാട്ടം. കേരളത്തിലെ ഏതെങ്കിലും ഭൂപ്രദേശത്തുനിന്നു തുടങ്ങി ആഫ്രിക്കന്‍ വന്‍ കരയില്‍ വരെയെത്തി നങ്കൂരമിടല്‍ ....”
ആ ലേഖനത്തില്‍ എന്നെപ്പറ്റി പരാമര്‍ശിച്ചതിനാല്‍ ലേഖകനു കിട്ടിയതിനേക്കാള്‍ പ്രശസ്തി എനിക്ക് ലഭിച്ചു.അക്കാരണത്താല്‍ സാക്ഷാല്‍ ശരത് കൃഷ്ണനു തന്നെ എന്നോട് ഈര്‍ഷ്യയോ
അസൂയയോ തോന്നിയിട്ടുണ്ടാവണം. പിന്നീട് ഞാന് എത്രയോ സ്ക്രാപുകള്‍ എഴുതിയിട്ടും ഒരു മറുപടി പോലും സ്ക്രാപ്പ് ചെയ്യതെ അയാള്‍ എന്നെ അവഗണിച്ചു. ഞാന് ഡിലീറ്റ് ചെയ്ത പ്രൊഫൈലിലെ പത്ര ലേഖകരില്‍ ശരത് കൃഷ്ണയും ഒരാളാണ്. പിന്നീട് ഞാന് വേറെ ഒരു പ്രൊഫൈല്‍ ഉണ്ടാക്കിയപ്പോള്‍ ആദ്യത്തേതില്‍ ഉള്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ചില സുഹൃത്തുക്കള്‍ എന്നെ തേടിവന്നു. വിര്‍ച്ച്വല്‍ ആണെങ്കിലും ഈ സൌഹൃദബന്ധങ്ങള്‍ എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യവും,സന്തോഷവും നല്‍കുന്നു !
ബ്ലോഗുകളുടെ ലോകത്ത് ഞാന് വൈകിയാണ് എത്തിപ്പെടുന്നത്. നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നു കരുതിയിരുന്ന വായന തിരിച്ചു കിട്ടുകയായിരുന്നു. മത്രമല്ല ഒട്ടേറെ അനുഭവങ്ങളും ആശയങ്ങളും എനിക്ക് എഴുതാനുമുണ്ടായിരുന്നു. ഈ ഭൂമിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന മുഴുവന്‍ മനുഷ്യര്‍ക്കും സുഭിക്ഷമായി കഴിയാനും, ആഹ്ലാദിക്കാനും, ആനന്ദിക്കാനും ആവശ്യമായ വിഭവങ്ങളും ഇടവും സമൃദ്ധമായി ഉണ്ടായിട്ടും ആര്‍ക്കും സന്തോഷമോ, സംതൃപ്തി,സമാധാനമോ ഇല്ല. ഈ വൈരുധ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും, ദുരവസ്ഥയെക്കുറിച്ചും ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ദിനം‌പ്രതി എഴുതി ഇവിടെ പോസ്റ്റ് ചെയ്യാമെന്നു കരുതിയതാണ്. എന്നാല്‍ എഴുതിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് വാക്കുകള്‍ എനിക്ക് അങ്ങിനെ വഴങ്ങുന്നില്ല , അഥവാ ഭാഷയില്‍ ഞാന് എത്ര പാമരനാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നത്.
ഇന്നത്തെ സാമൂഹ്യാന്തരീക്ഷം വളരെ സങ്കീര്‍ണ്ണവും, ശബ്ദമുഖരിതവുമാണ്. ആരെന്ത് പറഞ്ഞാലും ചെയ്താലും അത് തര്‍ക്കങ്ങളിലും വാദ കോലാഹലങ്ങളിലും ഒടുങ്ങുന്നു. ഓരോരുത്തരും ഏതെങ്കിലും ഒരു എസ്റ്റാബ്ലിഷ്‌മെന്റിന്റെ ഭാഗമായി നിലയുറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അതിനെ ന്യായീകരിക്കാനും അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാനുമാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന് ദൈവത്തിന്റെ കാര്യമെടുക്കാം. ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചത് ദൈവമാണെന്നു പറയുന്നു. മാത്രമല്ല സര്‍വ്വചരാചരങ്ങളെയും ദൈവം പരിപാലിച്ചുവരികയും ചെയ്യുന്നു. സര്‍വ്വശക്തനായ ദൈവം ഒന്നേയുള്ളൂ എന്നതിലും ആര്‍ക്കും തര്‍ക്കവുമില്ല. പിന്നെയെന്താണ് പ്രശ്നം ? ഒരു ദൈവം ഉണ്ടായിരിക്കുകയും സര്‍വ്വരെയും സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നത് നല്ലതല്ലേ ? ഇതില്‍ എവിടെയാണ് തര്‍ക്കങ്ങള്‍ക്കും , കലഹങ്ങള്‍ക്കും , ഭീകരവാദത്തിനും സ്ഥാനമോ സാദ്ധ്യതയോ ഉള്ളത് ? പക്ഷെ ദൈവം ഇന്ന് നമ്മുടെ രാഷ്ട്രപതിയെപ്പോലെയാണ്. സര്‍വ്വ അധികാരങ്ങളും പ്രസിഡണ്ടില്‍ നിക്ഷിപ്തമാണ് എന്നാണ് വെപ്പ്. ഒരു പ്യൂണിനെപ്പോലും നിയമിക്കാനോ ശിക്ഷിക്കാനോ ഉള്ള അധികാരം പേരിനുപോലും ഇല്ലതാനും. അത് പോലെ പറഞ്ഞുനില്‍ക്കാന്‍ ഒരലങ്കാരപദമാണ് ഇന്ന് ദൈവം. ഒരു വിശ്വാസിക്ക് അവന്റെ പ്രവാചകനെ മതി, അവന്റെ അവതാരത്തെ മതി , അവന്റെ ഗുരുവിനെ മതി , അവന്റെ കിത്താബ് മതി, അവന് പ്രത്യേകം പേര്‍ നല്‍കിയിട്ടുള്ള കെട്ടിടം മതി അവന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ ! ( കെട്ടിടങ്ങളുടെ പേരു ഞാന് പരാമര്‍ശിക്കുന്നില്ല . കാരണം വിശ്വാസിയുടെ വികാരം വൃണപ്പെടും. ഈ ലോകത്തില്‍ ഏറ്റവും അപകടകരമായത് വിശ്വാസിയുടെ വികാരമാണ് . അത് വൃണപ്പെടുമ്പോളാണു മനുഷ്യനിര്‍മ്മിതമായ ഏറ്റവും വലിയ ദുരന്തങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുന്നത്. ) ദൈവത്തെ വേണ്ട !
ഒരു ജാതി,ഒരുമതം,ഒരു ദൈവം എന്ന നാരായണഗുരുവിന്റെ വാക്കുകള്‍ ഇന്ന് ആരെങ്കിലും ഏറ്റുപറഞ്ഞാല്‍ ഒരു വിശ്വാസിക്ക് അത് സഹിക്കാനോ സങ്കല്‍പ്പിക്കാനോ കഴിയുമോ ? രാമന് അമ്പലം , ബാബര്‍ക്ക് മസ്ജിദ് എന്ന് താന്താങ്ങള്‍ക്ക് ആവശ്യം വരുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ പരസ്പരം കൊലവിളി നടത്തുകയല്ലേ വിശ്വാസികള്‍ ? ദൈവം സര്‍വ്വശക്തനാണെങ്കില്‍ ഈ രാമനും ബാബറും ആരാ ? സര്‍വ്വശക്തരില്‍ സര്‍വ്വശക്തനോ ? ഇതില്‍പ്പരം ഒരു ഗതികേട് ദൈവത്തിന് വരാനുണ്ടോ ? ദൈവത്തെക്കാളും പ്രാമാണ്യം അവതാരത്തിനോ , പ്രവാചകനോ ആണെങ്കില്‍ അവതാരത്തേക്കാളും പ്രവാചകനേക്കാളും വലുത് പുരോഹിതനോ പൂജാരിയോ അല്ലേ ? ചരിത്രത്തില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ മനുഷ്യക്കുരുതി നടന്നിട്ടുള്ളത് പ്രവാചകന്മാരുടെ പേരിലാണ്. അല്ലയോ ദൈവമേ ! അങ്ങാണ് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടികര്‍ത്താവ് എന്ന് പറയുന്നത് സത്യമാണെങ്കില്‍ , അങ്ങെന്തിനീ പ്രവാചകന്മാരായ പ്രവാചകരെയെല്ലാം ഭൂമിയിലേക്കയച്ചു ? പില്‍ക്കാലത്ത് മനുഷ്യര്‍ തമ്മില്‍ത്തല്ലി ചാകാനോ ? അങ്ങയ്ക്ക് നേരിട്ട് എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കാമായിരുന്നില്ലേ ? ശരി; ഇനിയെയെങ്കിലും ഈ പ്രവാചകന്മാരെയെല്ലാം പൂര്‍വ്വകാലപ്രാബല്ല്യത്തോടെ തിരിച്ച് വിളിച്ച് ഭൂമിയിലെ മനുഷ്യപുത്രന് ശാന്തിയും സമാധാനവും നല്‍കിക്കൂടേ ?
രാഷ്ട്രത്തിന്റെയും,ജനങ്ങളുടെയും കാര്യങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതാണ് പോലും രാഷ്ട്രീയം. ജനങ്ങള്‍ക്ക് പുരോഗതിയുണ്ടാവണം, വികസനം വരണം, എല്ലാ പൌരന്മാരുടേയും പ്രശ്നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കപ്പെടെണം. അങ്ങിനെയാണെങ്കില്‍ ഇക്കാണുന്ന രാഷ്ട്രീയപ്പാര്‍ട്ടികളെല്ലാം ജനങ്ങളുടെ അഭ്യുന്നതിക്കായി മത്സരിക്കുകയല്ലെ വേണ്ടത് . മത്സരിച്ച് മത്സരിച്ച് മറ്റെല്ലാ പര്‍ട്ടിക്കാരെക്കൊണ്ടും ജനങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി പണി എടുപ്പിക്കുകയല്ലേ വേണ്ടത്. ഒരു പാര്‍ട്ടി ജനങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി നല്ലത് ചെയുമ്പോള്‍ അതില്‍ സന്തോഷിച്ച് അതിലും നന്നായി ചെയ്യുകയല്ലേ വേണ്ടത്. ജനങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ ഈ ഭരണവും,സര്‍ക്കാറും,പാര്‍ലെമെന്റും, ഉദ്യോഗസ്ഥരും,നിയമങ്ങളും എല്ലാമെല്ലാം ? അല്ലാതെ ഇവയ്ക്കെല്ലാം വേണ്ടി ജനങ്ങള്‍ അല്ലല്ലോ ഇതില്‍ എവിടെയാണ് ഇറങ്ങിപ്പോക്കിനും, ബഹളങ്ങള്‍ക്കും,ചാപ്പകുത്തലിനും, നാടന്‍ ബോംബിനും എല്ലാം സ്ഥാനം ? അവിടെയാണ് പ്രശ്നം. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നെങ്കില്‍ അത് എന്റെ പാര്‍ട്ടി തന്നെ ചെയ്യണം. മറ്റേപ്പാര്‍ട്ടി ഒന്നും ചെയ്യരുത്. അല്ലെങ്കില്‍ ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ അനുവദിക്കരുത്; ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ജനദ്രോഹമാണെന്നു പ്രചരിപ്പിക്കണം . എല്ലാം വേണം അതു പക്ഷേ എന്റെ പാര്‍ട്ടിക്ക് മാത്രം ! എന്നാലിവന്റെ പാര്‍ട്ടി വളരുമോ വളര്‍ത്തുമോ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ അതൊട്ടില്ലതാനും. വളര്‍ന്ന് വളര്‍ന്ന് ഏതാണ്ട് ഒരു ബോണ്‍സായ് പരുവത്തിലെത്തിയ അനേകം പാര്‍ട്ടികളുള്ള നാടാണ് നമ്മുടേത്. ആണായാലൊരു പെണ്ണ് വേണമെന്നപോലെ , ആളായാലൊരു പാര്‍ട്ടി വേണ്ടേ ? പാര്‍ട്ടികളിങ്ങനെ പലവിധമിവിടെ സുലഭമായപ്പോഴാണ് , പണ്ടത്തെ നമ്മുടെ വേലായുധന്റെ സര്‍പ്പ
യജ്ഞത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള മുന്നണിസംവിധാനം എന്ന സൂത്രപ്പണി കണ്ടുപിടിച്ചത്. ഇനിയീ നാട്ടില്‍ ഏകകക്ഷിഭരണം ഒരിക്കലും വരാനിടയാകരുതേ എന്നാണ് എല്ലാ രാഷ്ട്രീയക്കാരന്റെയും പ്രാര്‍ത്ഥന. ഭാഗ്യവശാല്‍ നാരായണ ഗുരുവിനെപ്പോലെ ഒരാളിനി ജനിക്കാതിരുന്നാല്‍ മതി. ഒരു രാഷ്ട്രം, ഒരു ജനത, ഒരു പാര്‍ട്ടി ഭാരതീയര്‍ക്ക് എന്നോ മറ്റോ പറഞ്ഞ്
ജനാധിപത്യം കുട്ടിച്ചോറാക്കിയലോ .
ഇപ്പോള്‍ ധാരാളം മലയാളികള്‍ ബ്ലോഗ് എഴുതുന്നുണ്ട്. പുതിയ പുതിയ ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സ് ദിനം‌പ്രതി കടന്നുവരുന്നുമുണ്ട്. വളരെയധികം കഴിവും ഭാവനയും ചിന്താശേഷിയും ഉള്ളവരാണ് ഇവരില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും. ഇതിനെ മലയാളത്തിന്റെ സുകൃതം എന്നേ പറയാന്‍ കഴിയൂ. എന്നാല്‍ സര്‍ഗ്ഗാത്മകവും, സാര്‍ത്ഥകവുമായ സംവാദങ്ങള്‍ വിരളമായേ ഇവിടെ നടക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണ് ബ്ലോഗുകളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. ഒന്നുകില്‍ ഉപരിപ്ലവങ്ങളായ കമന്റുകളിലൂടെ ചിലര്‍ പരസ്പരം സുയിപ്പിക്കുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ ആരെയെങ്കിലും തേടിപ്പിടിച്ച് സ്വഭാവഹത്യ നടത്തുന്നു. യാഹൂ പ്രശ്നം നടക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ് നൊന്ത് ഞാനൊരു ബ്ലോഗില്‍ ഒരു കമന്റ് എഴുതി; ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സിനു ഒരു എത്തിക്സ് വേണ്ടേ എന്ന് . അതിനു ശേഷം ഒരു നൂറ് വട്ടം ആലോചിട്ടേ ഞാന് എവിടെയെങ്കിലും പോയി കമന്റ് പാസ്സാക്കാറുള്ളൂ . സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിച്ഛേദമാണല്ലോ ബ്ലോഗും . അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലുള്ള എല്ലാ നല്ലതും കെട്ടതും അവിടെയും കാണുമല്ലോ.........
അസൂയയോ തോന്നിയിട്ടുണ്ടാവണം. പിന്നീട് ഞാന് എത്രയോ സ്ക്രാപുകള്‍ എഴുതിയിട്ടും ഒരു മറുപടി പോലും സ്ക്രാപ്പ് ചെയ്യതെ അയാള്‍ എന്നെ അവഗണിച്ചു. ഞാന് ഡിലീറ്റ് ചെയ്ത പ്രൊഫൈലിലെ പത്ര ലേഖകരില്‍ ശരത് കൃഷ്ണയും ഒരാളാണ്. പിന്നീട് ഞാന് വേറെ ഒരു പ്രൊഫൈല്‍ ഉണ്ടാക്കിയപ്പോള്‍ ആദ്യത്തേതില്‍ ഉള്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ചില സുഹൃത്തുക്കള്‍ എന്നെ തേടിവന്നു. വിര്‍ച്ച്വല്‍ ആണെങ്കിലും ഈ സൌഹൃദബന്ധങ്ങള്‍ എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യവും,സന്തോഷവും നല്‍കുന്നു !
ബ്ലോഗുകളുടെ ലോകത്ത് ഞാന് വൈകിയാണ് എത്തിപ്പെടുന്നത്. നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നു കരുതിയിരുന്ന വായന തിരിച്ചു കിട്ടുകയായിരുന്നു. മത്രമല്ല ഒട്ടേറെ അനുഭവങ്ങളും ആശയങ്ങളും എനിക്ക് എഴുതാനുമുണ്ടായിരുന്നു. ഈ ഭൂമിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന മുഴുവന്‍ മനുഷ്യര്‍ക്കും സുഭിക്ഷമായി കഴിയാനും, ആഹ്ലാദിക്കാനും, ആനന്ദിക്കാനും ആവശ്യമായ വിഭവങ്ങളും ഇടവും സമൃദ്ധമായി ഉണ്ടായിട്ടും ആര്‍ക്കും സന്തോഷമോ, സംതൃപ്തി,സമാധാനമോ ഇല്ല. ഈ വൈരുധ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും, ദുരവസ്ഥയെക്കുറിച്ചും ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ദിനം‌പ്രതി എഴുതി ഇവിടെ പോസ്റ്റ് ചെയ്യാമെന്നു കരുതിയതാണ്. എന്നാല്‍ എഴുതിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് വാക്കുകള്‍ എനിക്ക് അങ്ങിനെ വഴങ്ങുന്നില്ല , അഥവാ ഭാഷയില്‍ ഞാന് എത്ര പാമരനാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നത്.
ഇന്നത്തെ സാമൂഹ്യാന്തരീക്ഷം വളരെ സങ്കീര്‍ണ്ണവും, ശബ്ദമുഖരിതവുമാണ്. ആരെന്ത് പറഞ്ഞാലും ചെയ്താലും അത് തര്‍ക്കങ്ങളിലും വാദ കോലാഹലങ്ങളിലും ഒടുങ്ങുന്നു. ഓരോരുത്തരും ഏതെങ്കിലും ഒരു എസ്റ്റാബ്ലിഷ്‌മെന്റിന്റെ ഭാഗമായി നിലയുറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അതിനെ ന്യായീകരിക്കാനും അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാനുമാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന് ദൈവത്തിന്റെ കാര്യമെടുക്കാം. ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചത് ദൈവമാണെന്നു പറയുന്നു. മാത്രമല്ല സര്‍വ്വചരാചരങ്ങളെയും ദൈവം പരിപാലിച്ചുവരികയും ചെയ്യുന്നു. സര്‍വ്വശക്തനായ ദൈവം ഒന്നേയുള്ളൂ എന്നതിലും ആര്‍ക്കും തര്‍ക്കവുമില്ല. പിന്നെയെന്താണ് പ്രശ്നം ? ഒരു ദൈവം ഉണ്ടായിരിക്കുകയും സര്‍വ്വരെയും സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നത് നല്ലതല്ലേ ? ഇതില്‍ എവിടെയാണ് തര്‍ക്കങ്ങള്‍ക്കും , കലഹങ്ങള്‍ക്കും , ഭീകരവാദത്തിനും സ്ഥാനമോ സാദ്ധ്യതയോ ഉള്ളത് ? പക്ഷെ ദൈവം ഇന്ന് നമ്മുടെ രാഷ്ട്രപതിയെപ്പോലെയാണ്. സര്‍വ്വ അധികാരങ്ങളും പ്രസിഡണ്ടില്‍ നിക്ഷിപ്തമാണ് എന്നാണ് വെപ്പ്. ഒരു പ്യൂണിനെപ്പോലും നിയമിക്കാനോ ശിക്ഷിക്കാനോ ഉള്ള അധികാരം പേരിനുപോലും ഇല്ലതാനും. അത് പോലെ പറഞ്ഞുനില്‍ക്കാന്‍ ഒരലങ്കാരപദമാണ് ഇന്ന് ദൈവം. ഒരു വിശ്വാസിക്ക് അവന്റെ പ്രവാചകനെ മതി, അവന്റെ അവതാരത്തെ മതി , അവന്റെ ഗുരുവിനെ മതി , അവന്റെ കിത്താബ് മതി, അവന് പ്രത്യേകം പേര്‍ നല്‍കിയിട്ടുള്ള കെട്ടിടം മതി അവന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ ! ( കെട്ടിടങ്ങളുടെ പേരു ഞാന് പരാമര്‍ശിക്കുന്നില്ല . കാരണം വിശ്വാസിയുടെ വികാരം വൃണപ്പെടും. ഈ ലോകത്തില്‍ ഏറ്റവും അപകടകരമായത് വിശ്വാസിയുടെ വികാരമാണ് . അത് വൃണപ്പെടുമ്പോളാണു മനുഷ്യനിര്‍മ്മിതമായ ഏറ്റവും വലിയ ദുരന്തങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുന്നത്. ) ദൈവത്തെ വേണ്ട !
ഒരു ജാതി,ഒരുമതം,ഒരു ദൈവം എന്ന നാരായണഗുരുവിന്റെ വാക്കുകള്‍ ഇന്ന് ആരെങ്കിലും ഏറ്റുപറഞ്ഞാല്‍ ഒരു വിശ്വാസിക്ക് അത് സഹിക്കാനോ സങ്കല്‍പ്പിക്കാനോ കഴിയുമോ ? രാമന് അമ്പലം , ബാബര്‍ക്ക് മസ്ജിദ് എന്ന് താന്താങ്ങള്‍ക്ക് ആവശ്യം വരുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ പരസ്പരം കൊലവിളി നടത്തുകയല്ലേ വിശ്വാസികള്‍ ? ദൈവം സര്‍വ്വശക്തനാണെങ്കില്‍ ഈ രാമനും ബാബറും ആരാ ? സര്‍വ്വശക്തരില്‍ സര്‍വ്വശക്തനോ ? ഇതില്‍പ്പരം ഒരു ഗതികേട് ദൈവത്തിന് വരാനുണ്ടോ ? ദൈവത്തെക്കാളും പ്രാമാണ്യം അവതാരത്തിനോ , പ്രവാചകനോ ആണെങ്കില്‍ അവതാരത്തേക്കാളും പ്രവാചകനേക്കാളും വലുത് പുരോഹിതനോ പൂജാരിയോ അല്ലേ ? ചരിത്രത്തില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ മനുഷ്യക്കുരുതി നടന്നിട്ടുള്ളത് പ്രവാചകന്മാരുടെ പേരിലാണ്. അല്ലയോ ദൈവമേ ! അങ്ങാണ് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടികര്‍ത്താവ് എന്ന് പറയുന്നത് സത്യമാണെങ്കില്‍ , അങ്ങെന്തിനീ പ്രവാചകന്മാരായ പ്രവാചകരെയെല്ലാം ഭൂമിയിലേക്കയച്ചു ? പില്‍ക്കാലത്ത് മനുഷ്യര്‍ തമ്മില്‍ത്തല്ലി ചാകാനോ ? അങ്ങയ്ക്ക് നേരിട്ട് എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കാമായിരുന്നില്ലേ ? ശരി; ഇനിയെയെങ്കിലും ഈ പ്രവാചകന്മാരെയെല്ലാം പൂര്‍വ്വകാലപ്രാബല്ല്യത്തോടെ തിരിച്ച് വിളിച്ച് ഭൂമിയിലെ മനുഷ്യപുത്രന് ശാന്തിയും സമാധാനവും നല്‍കിക്കൂടേ ?
രാഷ്ട്രത്തിന്റെയും,ജനങ്ങളുടെയും കാര്യങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതാണ് പോലും രാഷ്ട്രീയം. ജനങ്ങള്‍ക്ക് പുരോഗതിയുണ്ടാവണം, വികസനം വരണം, എല്ലാ പൌരന്മാരുടേയും പ്രശ്നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കപ്പെടെണം. അങ്ങിനെയാണെങ്കില്‍ ഇക്കാണുന്ന രാഷ്ട്രീയപ്പാര്‍ട്ടികളെല്ലാം ജനങ്ങളുടെ അഭ്യുന്നതിക്കായി മത്സരിക്കുകയല്ലെ വേണ്ടത് . മത്സരിച്ച് മത്സരിച്ച് മറ്റെല്ലാ പര്‍ട്ടിക്കാരെക്കൊണ്ടും ജനങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി പണി എടുപ്പിക്കുകയല്ലേ വേണ്ടത്. ഒരു പാര്‍ട്ടി ജനങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി നല്ലത് ചെയുമ്പോള്‍ അതില്‍ സന്തോഷിച്ച് അതിലും നന്നായി ചെയ്യുകയല്ലേ വേണ്ടത്. ജനങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ ഈ ഭരണവും,സര്‍ക്കാറും,പാര്‍ലെമെന്റും, ഉദ്യോഗസ്ഥരും,നിയമങ്ങളും എല്ലാമെല്ലാം ? അല്ലാതെ ഇവയ്ക്കെല്ലാം വേണ്ടി ജനങ്ങള്‍ അല്ലല്ലോ ഇതില്‍ എവിടെയാണ് ഇറങ്ങിപ്പോക്കിനും, ബഹളങ്ങള്‍ക്കും,ചാപ്പകുത്തലിനും, നാടന്‍ ബോംബിനും എല്ലാം സ്ഥാനം ? അവിടെയാണ് പ്രശ്നം. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നെങ്കില്‍ അത് എന്റെ പാര്‍ട്ടി തന്നെ ചെയ്യണം. മറ്റേപ്പാര്‍ട്ടി ഒന്നും ചെയ്യരുത്. അല്ലെങ്കില്‍ ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ അനുവദിക്കരുത്; ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ജനദ്രോഹമാണെന്നു പ്രചരിപ്പിക്കണം . എല്ലാം വേണം അതു പക്ഷേ എന്റെ പാര്‍ട്ടിക്ക് മാത്രം ! എന്നാലിവന്റെ പാര്‍ട്ടി വളരുമോ വളര്‍ത്തുമോ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ അതൊട്ടില്ലതാനും. വളര്‍ന്ന് വളര്‍ന്ന് ഏതാണ്ട് ഒരു ബോണ്‍സായ് പരുവത്തിലെത്തിയ അനേകം പാര്‍ട്ടികളുള്ള നാടാണ് നമ്മുടേത്. ആണായാലൊരു പെണ്ണ് വേണമെന്നപോലെ , ആളായാലൊരു പാര്‍ട്ടി വേണ്ടേ ? പാര്‍ട്ടികളിങ്ങനെ പലവിധമിവിടെ സുലഭമായപ്പോഴാണ് , പണ്ടത്തെ നമ്മുടെ വേലായുധന്റെ സര്‍പ്പ
യജ്ഞത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള മുന്നണിസംവിധാനം എന്ന സൂത്രപ്പണി കണ്ടുപിടിച്ചത്. ഇനിയീ നാട്ടില്‍ ഏകകക്ഷിഭരണം ഒരിക്കലും വരാനിടയാകരുതേ എന്നാണ് എല്ലാ രാഷ്ട്രീയക്കാരന്റെയും പ്രാര്‍ത്ഥന. ഭാഗ്യവശാല്‍ നാരായണ ഗുരുവിനെപ്പോലെ ഒരാളിനി ജനിക്കാതിരുന്നാല്‍ മതി. ഒരു രാഷ്ട്രം, ഒരു ജനത, ഒരു പാര്‍ട്ടി ഭാരതീയര്‍ക്ക് എന്നോ മറ്റോ പറഞ്ഞ്
ജനാധിപത്യം കുട്ടിച്ചോറാക്കിയലോ .
ഇപ്പോള്‍ ധാരാളം മലയാളികള്‍ ബ്ലോഗ് എഴുതുന്നുണ്ട്. പുതിയ പുതിയ ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സ് ദിനം‌പ്രതി കടന്നുവരുന്നുമുണ്ട്. വളരെയധികം കഴിവും ഭാവനയും ചിന്താശേഷിയും ഉള്ളവരാണ് ഇവരില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും. ഇതിനെ മലയാളത്തിന്റെ സുകൃതം എന്നേ പറയാന്‍ കഴിയൂ. എന്നാല്‍ സര്‍ഗ്ഗാത്മകവും, സാര്‍ത്ഥകവുമായ സംവാദങ്ങള്‍ വിരളമായേ ഇവിടെ നടക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണ് ബ്ലോഗുകളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. ഒന്നുകില്‍ ഉപരിപ്ലവങ്ങളായ കമന്റുകളിലൂടെ ചിലര്‍ പരസ്പരം സുയിപ്പിക്കുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ ആരെയെങ്കിലും തേടിപ്പിടിച്ച് സ്വഭാവഹത്യ നടത്തുന്നു. യാഹൂ പ്രശ്നം നടക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ് നൊന്ത് ഞാനൊരു ബ്ലോഗില്‍ ഒരു കമന്റ് എഴുതി; ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സിനു ഒരു എത്തിക്സ് വേണ്ടേ എന്ന് . അതിനു ശേഷം ഒരു നൂറ് വട്ടം ആലോചിട്ടേ ഞാന് എവിടെയെങ്കിലും പോയി കമന്റ് പാസ്സാക്കാറുള്ളൂ . സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിച്ഛേദമാണല്ലോ ബ്ലോഗും . അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലുള്ള എല്ലാ നല്ലതും കെട്ടതും അവിടെയും കാണുമല്ലോ.........
19 comments:
യാഹൂ പ്രശ്നം നടക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ് നൊന്ത് ഞാനൊരു ബ്ലോഗില്‍ ഒരു കമന്റ്
എഴുതി; ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സിനു ഒരു എത്തിക്സ് വേണ്ടേ എന്ന് . അതിനു ശേഷം ഒരു നൂറ് വട്ടം ആലോചിട്ടേ ഞാന് എവിടെയെങ്കിലും പോയി കമന്റ് പാസ്സാക്കാറുള്ളൂ . സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിച്ഛേദമാണല്ലോ ബ്ലോഗും . അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലുള്ള എല്ലാ നല്ലതും കെട്ടതും അവിടെയും കാണുമല്ലോ.........
സുകുമാര്‍‌ജി,
കുറേക്കാലങ്ങള്‍ക്കു ശേഷമാണു താങ്കളുടെ ഒരു പോസ്റ്റ് വായിക്കുന്നത്..നല്ല വിഷയം..ചര്‍ച്ചകള്‍ തുടങ്ങട്ടെ..
സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിച്ഛേദമാണല്ലോ ബ്ലോഗും . അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലുള്ള എല്ലാ നല്ലതും കെട്ടതും അവിടെയും കാണുമല്ലോ.........
അടിവരയിടുന്നു
ശിഥില ചിന്തകള്‍’ വായിച്ചു.
“ഇന്നത്തെ സാമൂഹ്യാന്തരീക്ഷം വളരെ സങ്കീര്‍ണ്ണവും, ശബ്ദമുഖരിതവുമാണ്. ആരെന്ത് പറഞ്ഞാലും ചെയ്താലും അത് തര്‍ക്കങ്ങളിലും വാദ കോലാഹലങ്ങളിലും ഒടുങ്ങുന്നു. ഓരോരുത്തരും ഏതെങ്കിലും ഒരു എസ്റ്റാബ്ലിഷ്‌മെന്റിന്റെ ഭാഗമായി നിലയുറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അതിനെ ന്യായീകരിക്കാനും
അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാനുമാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്.“
“ഒന്നുകില്‍ ഉപരിപ്ലവങ്ങളായ കമന്റുകളിലൂടെ ചിലര്‍ പരസ്പരം സുയിപ്പിക്കുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ ആരെയെങ്കിലും തേടിപ്പിടിച്ച് സ്വഭാവഹത്യ നടത്തുന്നു.“
ഉപരിസൂചകങ്ങളായ സുകുമാരേട്ടന്റെ രണ്ട് വാചകങ്ങളും എന്റെ അഭിപ്രായത്തിന് ആദ്യമേ മാര്‍ക്കിടുന്നു. അതിനാല്‍ അഭിപ്രായമെന്ന ആ ഭഗീരഥ പ്രയത്നത്തിനു മുതിരുന്നില്ല.....
എങ്കിലും, സുകുമാരേട്ടന്‍ കണ്ടത്ര ലോകം കാണാത്തത് കൊണ്ടോ എന്തോ..., സത്യത്തില്‍ മതത്തേയും രാഷ്ട്രീയത്തേയും അത്തരമൊരു നിലപാടുതറയില്‍ നിന്നു നോക്കിക്കാണാന്‍ എനിക്കു കഴിയുന്നില്ല....!!!!
ചീത്തയായ ഭാഗത്തിന്റെ കാരണങ്ങളിലേക്കിറങ്ങിച്ചെല്ലുമ്പോള്‍, ക്രിയാത്മകമായി അവയെ സമീപിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന സുകുമാരേട്ടനേയും എന്നേയും മറ്റ് സമാനമനസ്ക്കരേയും കൂടി പ്രതിസ്ഥാനത്ത് നിര്‍ത്തേണ്ടി വരില്ലേ എന്നു സംശയം .... !!
***********************************
എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തും കൊച്ചനുജനുമായ അനില്‍ , എന്റെ സ്ക്രാപ്പ് ബുക്കില്‍ എഴുതിയ കമന്റ് ആണ് ഇത് . തീര്‍ച്ചയായും അനില്‍ നമ്മള്‍ എല്ലാവരും പ്രതിസ്ഥാനത്ത് തന്നെയാണ് . ചൂണ്ടുവിരല്‍ നീട്ടുന്നവന്‍ ഒരിക്കലും കുറ്റവിമുക്തനാകുന്നില്ല !
സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിച്ഛേദമാണല്ലോ ബ്ലോഗും . അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലുള്ള എല്ലാ നല്ലതും കെട്ടതും അവിടെയും കാണുമല്ലോ.........
സുകുമാര്‍ജീ,
ചര്‍ച്ചകള്‍ തുടരട്ടെ. പുതിയ ലേഖനങ്ങളും കഥകളും കവിതകളും വരട്ടെ. അതൊക്കെയും സമൂഹത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാകുമ്പോള്‍ അവിടെ വന്നു് വീഴുന്ന കമന്‍റുകളും ആ പരിഛേതനങ്ങള്‍ തന്നെ.
ചിന്തോദ്ദീപകമായ ലേഖനം.:)
സുകുമാര്‍ജീ, “ഒരു രാഷ്ട്രം, ഒരു ജനത, ഒരു പാര്‍ട്ടി ഭാരതീയര്‍ക്ക്” അല്ലേ? എന്തൊരു ഉദാത്തമായ ചിന്ത. എന്തോ എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു.
നല്ല ലേഖനം
ഏക ജാലകത്തോട് യോജിപ്പില്ല അങ്ങനെ വന്നാല്‍ ഏകാതിപത്യം കൊടികുത്തി വാഴും രാഷ്ട്രപതി പറഞ്ഞ ദ്വിപാര്‍ട്ടി ചിന്താഗതിയോടും യോജിപ്പില്ല എന്നാല്‍ അവിയല്‍ പോലുള്ള ഇന്നത്തെ വ്യവസ്ഥിതികള്‍ക്കും മാറ്റം വേണം
ഒരു വിശ്വാസിക്ക് അവന്റെ പ്രവാചകനെ മതി, അവന്റെ അവതാരത്തെ മതി , അവന്റെ കിത്താബ് മതി, അവന് പ്രത്യേകം പേര്‍ നല്‍കിയിട്ടുള്ള കെട്ടിടം മതി
ഈ വരികള് വളരെ ശക്തമാണ് ഈ കാലത്ത്
സുകുമാര്‍ ജി
മതം എന്നത് മൃദുവായ ചര്‍മ്മമ്മുള്ളൊരു വികാര ജീവിയാണ് അതിനെ തൊട്ടാല്‍ അതിനകത്തെ ബാക്റ്റീരിയകള്‍ക്ക് (ഏതൊരു ജീവിയുടെ ഉള്ളിയും ബാക്ടീരിയകളും ശ്വേത രക്താണുക്കളുമുണ്ടാവും പോലെ ഇവിടേയും ഞാനതിന്റെ ഇങ്ങനെ വിവക്ഷിക്കുന്നു വര്‍ഗ്ഗീയ മത തീവ്രവാദികളെ ബാക്റ്റീരിയായും നല്ല മനസ്സുള്ള വിശ്വാസികളെ ശ്വേത രക്താണുക്കളായും) ഹാലിളകി വിളിച്ചു കൂവും എന്നെ കൊല്ലാന്‍ വരുന്നേ കൊല്ലാന്‍ വരുന്നേ .. ഈ ബാക്റ്റീരിയകള്‍ക്ക് ദൈവത്തേക്കാള്‍ വലുതാണ് മതം (ദൈവത്തേക്കാല്‍ വലുത് മതമെന്ന് കാണുന്നവര്‍ എന്ന് ഒരു നല്ല ബ്ലോഗര്‍ പറഞ്ഞുവെച്ചത് ഞാന് എടുത്തു പറയുന്നു)
ഇത് ബൂലോകം ചര്‍ച്ച ചെയ്യേണ്ട വിഷയമാണ് പക്ഷെ ചര്‍ച്ച നടക്കാന്‍ സാദ്ധ്യതയില്ല കാരണം താങ്കള്‍ പറഞ്ഞതുപോലെ ഏവര്‍ക്കും താല്പര്യം വിവാദമാണ് ഏതെങ്കിലും ഒരുത്തന്റെ രക്തമാണ്
നല്ല ചര്‍ച്ച നടക്കട്ടെ എന്നാശിക്കുന്നു
ലാല്‍ സലാം
"കൂടുതല്‍ മനുഷ്യക്കുരുതി നടന്നിട്ടുള്ളത് പ്രവാചകന്മാരുടെ പേരിലാണ്. അല്ലയോ ദൈവമേ ! അങ്ങാണ് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടികര്‍ത്താവ് എന്ന് പറയുന്നത് സത്യമാണെങ്കില്‍ , അങ്ങെന്തിനീ പ്രവാചകന്മാരായ പ്രവാചകരെയെല്ലാം ഭൂമിയിലേക്കയച്ചു ? പില്‍ക്കാലത്ത് മനുഷ്യര്‍ തമ്മില്‍ത്തല്ലി ചാകാനോ ? അങ്ങയ്ക്ക് നേരിട്ട് എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കാമായിരുന്നില്ലേ ?"
അല്‍പം ചിന്തിക്കാനിടവരുത്തി ഈ ലേഖനം.
നല്ല ലേഖനം.
കുമാരേട്ടാ, ഒരു പാട് ചിന്തിപ്പിച്ചു.. നന്ദി.
“ഒരു വിശ്വാസിക്ക് അവന്റെ പ്രവാചകനെ മതി, അവന്റെ അവതാരത്തെ മതി , അവന്റെ കിത്താബ് മതി, അവന് പ്രത്യേകം പേര്‍ നല്‍കിയിട്ടുള്ള കെട്ടിടം മതി അവന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ . ദൈവത്തെ വേണ്ട ! ” – ഞാന് ഈ വരികള് ആവര്‍ത്തിച്ച് ആവര്‍ത്തിച്ച് വായിച്ചു…എത്ര സത്യമാണത്..Yet another thought provoking post by you after a long time..
മറ്റെ ബ്ലൊഗേ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തൊ?
അതെ പ്രശാന്ത്, അതൊരു പിശക് പറ്റിയതായിരുന്നു. പക്ഷെ അതിലെ കമന്റുകള്‍ വിലപ്പെട്ടതായിരുന്നു..
പ്രശാന്തിന്റെ അഭിപ്രായം ഏതായാലും ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തുക....
മാഷേ പറയാന്‍ വാക്കുകള്‍ കിട്ടുനില്ലാ.!!
ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ സമൂഹം മറക്കുന്നു മാഷെ പലതും
എന്തിനു കൂടൂതല്‍ സ്വന്തം നിശലുകളെപൊലും വിഷ്വസിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത കാലമാ.!!
പഴമയുടെ പുതുമയും പുതുമയുടെ പഴമയും എല്ലാം ഒരുമിച്ച് ഒത്തിണങിയ ഒരു കലാലയം പൊലെ..!!
ആയിരം നക്ഷത്രകന്യകമാര്‍ ഭൂമിയിലേക്ക് ഒരുമിച്ച് ഇറങിവന്നാലും
ഈ വരികള് പൊലെ അതിമനൊഹരമാകില്ലാ.!!
എല്ലാ ഭാവുകങളും.!!
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാരായ കുട്ടന്‍ , തറവാടി , വേണു , വിമതന്‍ , ശാലിനി , വിചാരം , വിപിന്‍ , കുട്ടു , സഞ്ജു , deepdowne , friendz4ever എന്നിവര്‍ക്കും പിന്നെ ഓര്‍ക്കുട്ടിലെ അനില്‍ തുടങ്ങി സ്ക്രാപ്പ് ബുക്കില്‍ അഭിപ്രായം എഴുതുന്ന സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും എന്റെ ഈ ശിഥില ചിന്തകള്‍ പങ്ക് വെച്ചതിനു നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. എന്റെ വായനക്കാര്‍ എനിക്ക് പ്രത്യാശ നല്‍കുന്നു. ലോകം അങ്ങിനെ അധ:പതിച്ചു പോവുകയില്ല. തീര്‍ച്ചയായും മാനവകുലം മുന്നോട്ടേക്ക് തന്നെയാണു. എങ്ങിനെ ഒരു നല്ല മനുഷ്യനാകാം എന്ന ചിന്ത നമ്മള്‍ വളരുന്ന കുട്ടികള്‍ക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടതുണ്ട്.. കുട്ടികളുടെ ശരീരം വളരാന്‍ നല്ല പോഷകാഹാരം കൊടുക്കേണ്ടതുണ്ട്, അതേപോലെ അവരുടെ മനസ്സ് ആരോഗ്യകരമയി വളരുന്നതിനു നല്ല അറിവുകളും മൂല്യബോധവും ധാര്‍മികതയും നല്‍കേണ്ടതുണ്ട് . ഞാന് വീണ്ടും എഴുതാം . സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ,
കേ.പി.എസ്
മാഷെ
മനുഷ്യന്‍ പ്രവര്‍ത്തികര്‍മാനുഷ്ടാനത്താല്‍ ദേവന്‍റെ സാമ്യവും സ്വര്‍ഗ ലോകവും പ്രാപിക്കുന്നു..സകല ജീവജാലങ്ങളിലും തന്നെയും , അതുപോലെ തന്നില്‍ സകല ജീവികളേയും ഒരുപോലെ കാണുന്നവന്‍ ബ്രഹ്മത്തെ-മുക്തിയെ പ്രാപിക്കുന്നു....എന്നും മനു പറയുന്നു...അപ്പോള്‍ പിന്നെ കേവലമൊരു "ദല്ലാളിനു" പണം കൊടുത്ത് മോക്ഷം പ്രാപിക്കാന്‍ ആരാധനാലയങ്ങളീല്‍ പോകേണ്ടതുണ്ടോ എന്ന് ആദ്യം ചിന്തിക്കണം ....നല്ല ലേഖനം
പ്രിയ പെട്ട മാഷേ .. താങ്കളുടെ വരികള് ആരെയും ശ്രദ്ധ ആകര്‍ഷിക്കുന്ന ഒന്നു തന്നെയാണ് താങ്കള്‍ക്ക് അഭിനന്ധനങ്ങള്‍ ... ഇതില്‍ മാഷിന്റെ പ്രവാചകന്‍ മാരെ പരാമര്‍ശിച്ചു എഴുതിയ വാകുകള്‍ വായിച്ചു .. നമ്മുടെ മക്കള്‍ക്ക് നാം വേണ്ട രീതിയില്‍ സംരക്ഷണം കൊടുത്തില്ലേല്‍ അവര്‍ പല വഴ്ിക്കായ് തിരിഞ്ഞു പോകില്ലേ ??? തീര്‍ച്ചയായും ... അതു തന്നെയാണ് നമ്മുടെ പ്രവാചകന്മാരും ചെയ്തത്‌ .. നന്മക്ക് വേണ്ടി പൊരുതിയ പ്രവാചകന്‍ മാര്‍ ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍ എന്നെ ഈ ലോകം നശിക്കുമായിരുന്നു ..നന്മായുടെ വഴികള്‍ അവര്‍ ജനങ്ങള്‍ക്ക് നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു ജനങ്ങള്‍ക്ക് നല്ല മാര്‍ഗം കാണിച്ചു കൊടുക്കുക അതായിരുന്നു അവരുടെ ഉദ്ദേശം .. അതില്‍ അന്നത്തെ ജനത ഒരുപാട് സമാധാനവും കണ്ടിരുന്നു .. പക്ഷേ ഇന്നു അതു പോലെ ഈ നാടിനെ നന്നാക്കാന്‍ കഴിവുള്ളവര്‍ ഇല്ല ..അതു മാത്രമല്ല അവരുടെ പേരും പറഞ്ഞു കലഹിക്കാനും ആളുകള്‍ മടിക്കുന്നില്ല.. ഉള്ളവര്‍ തമ്മില്‍ പരസ്പരം പോരെടുത്ത്‌ കഴിയുന്ന ഈ കാല ഘട്ടത്തില്‍ മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുന്നതിന് പകരം അവരുടെ പോരായ്മകള്‍ കണ്ടെത്തുന്നതിലാണ്‌ ഇന്നു ശ്രദ്ധ പതിപ്പിക്കുന്നത്‌ .. മാഷ് പറഞ്ഞത് പോലെ ഇനിയും ഒരു പ്രവാചകന്റെ സാനിദ്ധ്യം ഇവിടെ അത്യന്ധാപേക്ഷിതമാണ്‌ ..
എല്ലാവര്‍ക്കും നന്മ വരട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു ഈ പൊന്നാനി കാരന്‍ ...
angane okke nadannu alle appol valiya ala mhmm nadakkatte
ഓർക്കുട്ടിപ്പോൾ ലോഗിൻ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ!
Post a Comment